จุดเริ่มต้นมาจากงานแต่งงานของเราที่ไทย แล้วพี่หยอง @sakhila บอกกับเราว่า ยินดีด้วยน้องรัก แล้วเราก็ปิ้งไอเดียว่าจะเอาชื่อนี้แหละ แล้วบวกกับน้องรักภาษาอังกฤษเป็นสแลงที่คนเก่าแก่พูดกันคือ young love น้องรักในนิยามของพวกเราคือ innocence, romance, discovery, adventure, friendship, exploring, learning, timelessness, crafts and handmade อย่างความทรงจำวัยเด็กที่เราเคยรักเสื้อยืดโปรดตัวนึงที่เราใส่แทบทุกวัน จนเป็นรูเต็มไปหมด แม่เลยซ่อมให้เรา แล้วกลับกลายเป็นของที่มีคุณค่าทางใจกับเรา เป็น one of a kind ที่มีตัวเดียวในโลก เพราะแม่ซ่อมด้วยฝีมือแม่ที่ไม่ชำนาญมาก แต่ patched workในแบบของแม่นั้น ยูนีค และมีชิ้นเดียวในโลก

ตอนเรียนอยู่ปี 3 ผมเคยฝึกงานที่ Grayhound Original ตอนนั้นฝึกงานในตำแหน่งผู้ช่วย Art Director ก็คือพี่ศิลป์ @romesilp หรือติดตามงานพี่ศิลป์ได้อีกช่องทางคือ @romesilparchives ต้องขอบคุณพี่ๆทุกท่านมากๆครับ ทั้ง Greyhound และ Playhound ที่เปิดโลกทัศน์การออกแบบ, ดนตรี, ครีเอทีฟ ถ้าไม่มีพวกพี่ๆก็คงหาตัวเองไม่เจอครับ ขอบคุณที่โชว์นู่นนี่นั่นให้ผมดู ผมหยิบนู่น หยิบนี่ ใส่สมองกลั่นเกลาจนเป็นโฮมน้องรัก จนถึงทุกวันนี้ก็เพราะพี่ๆ ครับ พอฝึกจบ ผมเรียนจบปีสี่ ทีสิสผ่านปุ๊บ แต่งงานกับเชอรี่ แล้วบินย้ายมาอยู่อเมริกาครับ

 

ตอนเริ่มน้องรัก พวกเราไม่ได้มีเป้าหมายที่จะขายเสื้อผ้า แต่เพียงแค่อยากทำอะไรสนุกๆ ใช้เวลาที่แฮ้งเอ้าท์กับเพื่อนฝูง มาทำอะไรสนุกๆและครีเอทีฟดู  เชอรี่มักจะนัดชวนเพื่อนๆ มานั่งเล่นที่สวนสาธารณะ แล้วจับแต่งตัวพวกเขา ผมจะเป็นคนถ่ายรูป ส่วนแคศเปอร์เค้าจะมีกล้องอยู่ตัวนึงที่เค้าใช้อยู่ประจำ ใช้ถ่ายรูปเบื่องหลังการทำงานของพวกเราอยู่ตลอด เราทำกันเองสามคนโดยมาตลอด จนพอมีคนติดตามจำนวนนึง เสื้อผ้าของพวกเราที่ใช้ styling เต็มบ้าน แล้วบังเอิญคนก็ทักกันเข้ามาว่าขายเสื้อผ้าในรูปไหม บวกกับเราต้องการเงินมามาใช้ทำโปรเจ็คใหม่ๆ เลยกลายเป็น Nongrak จนถึงทุกวันนี้ครับ แต่เราก็ไม่ได้แค่ขายเสื้อผ้าวินเทจอย่างเดียวนะครับ พวกเรารับงาน Styling and Photography ด้วย อย่างงานล่าสุด John Yuyi ก็ชวนเชอรี่ไปช่วย styling ให้กับโปรเจ็คหนึ่งของเธอ ซึ่งเสื้อผ้าที่ใช้สไตล์ก็มาจากน้องรักด้วย หรือ broccoli magazine 06 งานของพวกเราก็ได้ขึ้นหน้าปก และรูปเนื้อหาข้างในด้วย

ก็มีบ้างครับ พวกเรามักจะซัพพอร์ตคนไทยโดยมาตลอด แต่พวกเรากลับไทยกันปีละครั้ง จึงไม่ค่อยได้โฟกัสที่งาน แต่จะใช้เวลากับครอบครัวและเพื่อนฝูง เดินเล่นหาแรงบันดาลใจกลับไปสร้างสรรค์ผลงานที่อเมริกากันครับ

 

พวกเราชอบสะสมของเก่า และของในบ้านส่วนใหญ่ล้วนมีเรื่องราวในตัว อย่างภาพเพ้นท์ติ้ง ในหลวง และพระราชินี จุดเริ่มมาจากตอนมัธยม4 ทุกวันอังคาร ผมและเพื่อนๆต้องนั่งเรือข้ามฟากไปเรียน รด ที่ค่ายทหาร ค่ายหนึ่ง แล้วดันไปสะดุดตากับภาพในหลวงและพระราชินีทุกครั้งที่ไปเรียน รด ที่แขวนไว้อยู่ในข้าย พอเวลาผ่านมาแล้วเรานึกขึ้นได้ตอนมหาลัยปีสี่ เลยตัดสินใจกลับไปที่ค่ายนั้นดู แล้วขอครูฝึกที่เคยสอนเราสมัยตอนนั้นแล้วแกใจดีเลยให้มา ทุกครั้งที่มองภาพวาดในหลวงก็จะนึกถึงเวลาและสถานที่ ที่เราได้ใช้เวลากับเพื่อน เป็นช่วงเวลาที่ดีในความทรงจำหนึ่งในชีวิต หรือปลาตะเพียนสานที่เรายังคงแขวนอยู่ในบ้านก็เพราะมันเป็นส่วนหนึ่งในงานแต่งงานของเรา ของทุกอย่างจะมองว่ามันเป็นสไตล์ในการแต่งบ้านไหม ผมมองมันเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำของพวกเรามากกว่า ความทรงจำใครความทรงจำมัน แล้วแต่คนจะให้ค่ากับสิ่งๆนั้น

พวกเราชอบหลังบ้าน เพราะมีต้นไม้สูงและบางวันก็จะมีกระรอกมาทักทาย และก็มีหอยทากเยอะมากๆ หรือช่วงซัมเมอร์ก็จะมีหิ่งห้อยเต็มไปหมด อยู่ที่นิวยอร์กการมีหลังบ้านคือสิ่งที่ดี เพราะชีวิตรายล้อมไปด้วยตึกและผู้คน จึงเป็นพื้นที่ส่วนตัวที่เงียบสงบ และตัดขาดจากความวุ่นวายของมหานครนิวยอร์ค

 

เด็กทุกคนล้วนตื่นมาทุกเช้าเพื่อลอง เพื่อทำ เพื่อสนุก เพื่อค้นหาสิ่งใหม่ๆ ลองผิดลองถูก นั่นคือส่วนหนึ่งในชีวิตของเขาที่ทำให้เขาโตและเป็นผู้ใหญ่ในวันข้างหน้า เค้าแค่ต้องการทำสิ่งที่เค้ามีความสุข แต่ก็ต้องอยู่ในขอบเขต สุดท้ายแล้วละเลงสีที่ล้างไม่ออก อาจเป็นโอกาสที่ดี ที่ดึงพวกเราทั้งครอบครัวช่วยกันละเลงสีผนังบ้านให้สวยกว่าแต่ก่อนก็เป็นได้ครับ