พบกันเรื่องราวความรักที่ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องจริง "Jumbo" รักฉันมันจัมโบ้คือ หนังสัญชาติฝรั่งเศสที่มีดีกรีเข้าชิงรางวัลหมีคริสตัลสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม มาพร้อมกับพล็อตเรื่องที่พาเราไปสำรวจความรักในมุมใหม่ มุมมองของ “ฌานน์” นางเอกสาวขี้อายที่ทำงานเป็นพนักงานในสวนสนุก ความเหงาได้พาเธอให้รู้จักกับเครื่องเล่นชิ้นหนึ่งที่ชื่อ “Jumbo” ความสัมพันธ์ที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นระหว่าง "คนกับเครื่องเล่น" จนกลายเป็นความรัก เคล้าดราม่าที่แม้ใครจะหาว่าเธอบ้า แต่เธอก็ยืนยันว่า “ฉันรักนายแทบบ้าเลยนะ Jumbo”

 

หนังเริ่มเล่าจากด้านที่สดใสพาเราไปทำความรู้จักกับ “ฌานน์” นางเอกสาวที่มีนิสัยเก็บตัว ขี้อาย ไม่สุงสิงกับใคร และอยู่กับเพียงแม่ 2 คน ชีวิตที่วนอยู่กับการทำงานในสวนสนุกเริ่มทำให้เธอไม่มีความสุข จนเธอได้เจอกับเครื่องเล่นชิ้นใหม่ที่สวนสนุกซื้อเข้ามา


.
.
.

ในช่วงนี้หนังพาเราตื่นเต้นไปกับความสัมพันธ์ที่เริ่มก่อตัวอย่างช้าๆ จนเธอคิดว่าสามารถสื่อสารกับเครื่องเล่นชิ้นใหม่นี้ได้และตั้งชื่อให้มันว่า “Jumbo” ตรงจุดนี้ต้องยกเครดิตให้กับผู้กำกับหญิง “Zoé Wittock” ที่สร้างสรรค์ฉากไฟสุดอลังการให้คนดูเข้าใจ และอินไปกับความรักของคนกับเครื่องเล่นที่ดูเหมือนจะไม่มีชีวิตนี้ได้


.
.
.

เข้ากลางเรื่องหนังเริ่มเข้าสู่ฟิลดราม่าแบบ Long Time เริ่มจากแม่ที่ไม่เข้าใจและกีดกันความสัมพันธ์ในครั้งนี้ของฌานน์ ผู้คนรอบข้างที่คิดว่าเธอเป็นบ้า ทุกปัญหาถูกใส่เข้ามาแบบหนักหน่วง และค่อยๆ เฉลยให้คนดูเข้าใจต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมด


.
.
.

นอกจากบทภาพยนตร์ที่ดีงามแล้ว งานกำกับของ “Zoé Wittock” ก็ยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน สะกดคนดูได้อยู่หมัดทั้งภาพและเสียง อีกคนที่ต้องชมคือนางเอกของเรา “ฌานน์” (Noémie Merlant) ที่ถ่ายทอดบทบาทความรักของคนกับเครื่องเล่นในสวนสนุกออกมาได้ดีเหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นฉากดราม่าระบายความทุกข์ หรือฉากอีโรติกที่เร้าอารมณ์ ชวนสยิว แต่พาคนดูให้อินไปกับหนังได้อย่างสมบูรณ์แบบ



.
.
.

 "Jumbo" รักฉันมันจัมโบ้ คือหนังรักผสมดราม่าเข้มข้นที่ไม่ได้ Mass แต่ยังคงสไตล์ Niche แบบฉบับหนังรางวัล เชื่อว่าถ้าใครได้ดูแล้วคงได้มุมมองความสัมพันธ์แบบใหม่และเข้าใจความหมายของความรัก เพราะมันไม่สำคัญเลยที่จะมอบความรักให้กับสิ่งใด ถ้าเรามีความสุขกับมัน


.
.
.